Wiosenna Szkoła Bioetyki obejmowała 20 godzin zajęć dydaktycznych, w tym wykładów, dyskusji i warsztatów. Uczestnicy Szkoły mieli szansę wziąć udział w zajęciach dotyczących:

  • filozoficznych modeli relacji między osobą a jej ciałem – ich założeń antropologicznych, konsekwencji normatywnych i wpływu na przyjmowane w medycynie i bioetyce teorie zdrowia i choroby, definicje śmierci, modele kompetencji decyzyjnej pacjenta;
  • wizji ludzkiego ciała w dyskursach dotyczących niepełnosprawności i nadsprawności (czyli ulepszania) człowieka oraz w dyskusjach dotyczących etycznych i prawnych granic dysponowania własnym ciałem i modyfikowania go;
  • sporu o źródła, modele i konsekwencje medykalizacji ludzkiego ciała – zdrowego i chorego;
  • dyskusji na temat statusu ludzkiego ciała i jego części w etyce i prawie dotyczącym medycyny transplantacyjnej, w tym sporu o granice komercjalizacji ludzkiego ciała i jego części;
  • dyskusji na temat statusu ludzkiego ciała i jego części w etyce i prawie dotyczącym badań naukowych w biomedycynie, w tym sporu o naturę bio-pracy profesjonalnych „królików doświadczalnych”;
  • dyskusji na temat statusu ludzkiego ciała i jego części w etyce i prawie dotyczącym medycyny wspomaganego rozrodu.

Zajęcia prowadzone były w formie wykładów, dyskusji oraz warsztatów. Te ostatnie poświęcone były analizie różnym przejawom medykalizacji ludzkiego ciała oraz kontrowersyjnych „użyć” ludzkiego ciała w celach reprodukcyjnych.